Wykonanie prac dociepleniowych metodą lekką-mokrą, wymaga odpowiedniego przygotowania. Tu znajdziesz informacje, na co zwrócić uwagę i czego się wystrzegać podczas prac dociepleniowych z użyciem styropianu.
Jakość wykonania prac ma ogromne znaczenie dla późniejszej eksploatacji budynku oraz jego estetyki. Najczęściej popełniane błędy wykonawcze przy prowadzeniu prac dociepleniowych przy użyciu płyt z polistyrenu ekspandowanego tzw. styropianu.
1. Niedopowiedni montaż płyt
– układanie płyt jedna nad drugą bez przesunięcia. Płyty powinny być układane z przesunięciem, na tzw. cegiełkę. Spiny pionowe nie mogą tworzyć jednej pionowej linii.
Zdj.1. Na zdjęciu wyraźnie widać złe ułożenie płyt styropianowych na docieplanej ścianie
– używanie zaprawy klejącej do wypełnienia szczelin powstałych pomiędzy płytami styropianu. Jest to poważny błąd, który w rezultacie doprowadza do powstania mostków termicznych i pogorszenia jakości systemu docieplenia. Ma to związek z właściwościami termicznymi zaprawy klejowej, które są dużo gorsze od właściwości termicznych płyt styropianowych. Powstałe szczeliny powinno się uzupełniać pianą poliuretanową, która dokładnie wypełni wolne powierzchnie, a jej nadmiar da się łatwo usunąć.
– złe nakładanie kleju na płyty styropianowe. Klej powinien być nakładany metodą plackową (4 – 5 placków) oraz dodatkowo po obwodzie płyty. Zapewnia to szczelne przyklejenie oraz dużą odporność na siły ssące, powstające na powierzchni elewacji pod wpływem wiatru.
– niewłaściwe ułożenie płyt na narożniku budynku. Płyty powinny zazębiać się jak w “zamku błyskawicznym” wychodząc naprzemiennie ze ścian tworzących narożnik.
Zdj. 2. Prawidłowe ułożenie płyt nanarożniku budynku
– nadmierne kołkowanie. Przy budynkach niskich np. jednorodzinnych, nie jest wymagane, aby stosować kołki montażowe do docieplenia wykonywanego w oparciu o płyty styropianowe. Można zastosować jeden kołek na środku płyty, w celu zwiększenia przyczepności i ustabilizowania płyty. Każdy kołek jest potencjalnym mostkiem termicznym, dlatego też im mniejsza liczba kołków tym lepiej. W przypadku budynków wysokich oraz elewacji o dużych płaszczyznach zaleca się kołkowanie ze względu na możliwości zaistnienia dużych sił ssących podczas silnych wiatrów. Do płyt styropianowych nie stosujemy kołków z trzpieniem wykonanym z tworzywa sztucznego.
– brak dolnej listwy startowej umożliwia dostęp do dolnej krawędzi docieplenia oraz naraża na jej uszkodzenie. Listwa startowa ułatwia rozpoczęcie prac dociepleniowych na jednakowym poziomie wzdłuż całego obwodu budynku. Dodatkowo kapinos wytłoczony na liście eliminuje powstawanie zacieków na fundamentowej części elewacji.
– pozostawienie niewypełnionych szczelin pomiędzy płytami styropianu, może spowodować, że podczas zatapiania siatki wzmacniającej, masa klejowa zostanie wciśnięta między szczeliny i siatka nie będzie w tym miejscu odpowiednio zespojona i nie będzie spełniała swoje roli wzmacniającego zbrojenia.
– sztukowanie płyt styropianowych. Docieplenie elewacji należy wykonywać jak największymi powierzchniami płyt. Ograniczy to liczbę styków i możliwych mostków termicznych.
2. Zły montaż siatki wzmacniającej
– siatka wzmacniająca powinna być podwinięta pod płyty styropianowe tworzące pierwszą warstwę od dołu i powinna być pomiędzy listwą startową a płytą styropianową.
– łączenie siatki powinno być przeprowadzane z 10 cm zakładem. Łączenie siatki “na styk” spowoduje pęknięcia na powierzchni tynku na wszystkich liniach łączeń siatki.
– przyklejanie siatki powinno być prowadzone na uprzednio rozprowadzoną warstwę kleju. Grubość warstwy zbrojącej powinna wynosić 3 – 4 mm. Siatka powina być zatopiona w połowie grubości.
– dodatkowe warstwy siatki przy narożach okien i drzwi. Przy wszystkich narożach otworów powinno się stosować dodatkową punktową warstwę siatki w postaci kwadratu 25 x 25cm, który powinien być zatopiny w warstwie kleju.
3. Złe przygotowanie materiałów – składników systemu dociepleniowego
– złe przygotowanie pierwotnego podłoża pod warstwę docieplenia. Przed przystąpieniem do prac dociepleniowych należy usunąć wszystkie luźne części tynku, uzupełnić ubytki oraz zagruntować ścianę, wyrównując tym samym chłonność podłoża.
– niewłaściwe przygotowanie mas klejących może powodować osłabienie siły wiążącej oraz nietrwałość wiązania. Niewłaściwa ilość wody uniemożliwi właściwy przebieg procesów chemicznych.
– mieszanie składników systemu, różnicowanie producentów. Każdy z producentów chemii do systemów dociepleń produkuje komplet składników. Różnicowanie ich pod kątem producenta, może spowodować problemy natury chemicznej. W przypadku problemów, na takiej elewacji nie będziemy mogli składać reklamacji. Gwarancja udzielana jest na elewacje wykonane zgodnie z zaleceniami systemodawcy docieplenia i w oparciu o składniki jednego producenta.
4. Prace przeprowadzane w niekorzystnych warunkach atmosferycznych
– prace dociepleniowe powinny być prowadzone w temperaturze od 5 do 200 Celsjusza. Nie należy także przeprowadzać prac na ścianach nie osłoniętych, narażonych na nadmierne nasłonecznienie lub opady deszczu. Intensywne działanie słońca znacznie zwiększa parowanie wody co powoduje szybsze reakcje wiązań chemicznych, przez co nie osiągają one swojej trwałości. Podobnie z opadami deszczu, który może zkłóci proces wiązania. Warstwy tynku nanoszone podczas niekorzystnych warunków będą nierównomierne kolorystycznie, a ich siła wiążąca z podłożem będzie bardzo ograniczona.
– pozostawienie płyt styropianowych, zamontowanych na ścianie i nie zabezpieczonych przed działaniem promieni UV – przerwanie prac dociepleniowych. Prace montażowe należy planować czasowo i finansowo tak, aby zakończyły się etapem zatopienia siatki wzmacniającej. Tak zakończoną powierzchnię należy zagruntować i przy tak wykonanej powierzchni możemy przerwać prace dociepleniowe np. na okres zimowy.
Nie zabezpieczone płyty styropianowe ulegają pod wpływem promieni UV procesowi starzenia, w wyniku którego następuje zwietrzenie wierzchniej warstwy – przyjmuje ona żółty kolor, a jej powierzchnia jest sypka i nietrwała. W przypadku zaistnienia takiej sytuacji należy zeszlifować płyty na taką grubość aby powierzchnia była biała i spójna.
Zdj.3. Zdjęcie to nie pozostawia złudzeń, co do jakości wykonania i poziomu wiedzy fachowców
5. Nieodpowiednie grubości warstwy kleju i tynku
– niedopowiednia grubości warstwy zbrojącej lub złe osadzenie siatki przy styropianie lub pod tynkiem może powodować spękanie warstwy tynku lub punktowe odpryski.
– grubość warstwy wykończenia tynkarskiego również musi być zgodna z wytycznymi producenta. W przypadku zbyt cienkiej warstwy tynku w momencie, gdy dojdzie do zawilgocenia elewacji, ukaże się nam siatka łaczeń płyt styropianowych co znacznie pogarsza efekt wizulany docieplonej elewacji.
Źródło: www.termodom.pl